Objawy żółtej febry

Żółta gorączka to choroba wirusowa o bardzo poważnym przebiegu. Występuje w regionach tropikalnych i jest przenoszona przez komary. Objawami żółtej febry są przede wszystkim gorączka, bóle mięśni i stawów, wymioty oraz nudności, ból głowy i ogólne zmęczenie. Mimo że w Polsce choroba ta nie występuje, to wśród turystów z Ameryki Południowej, Ameryki Środkowej oraz Afryki zachorowań jest wiele. Nazwa choroby opisuje również objaw jej posiadania, czyli żółtawy kolor skóry osoby zakażonej. Na szczęście dla wszystkich tych, którzy planują wyjazd w tropikalne miejsca istnieje szczepienie, które zabezpiecza zdrowie turysty.

Dla kogo zalecane jest szczepienie przeciwko żółtej febrze?

Szczepienie przeciwko żółtej febrze wykonuje się jako szczepienie przed wyjazdem do Afryki, Ameryki Środkowej oraz Południowej, gdyż to tam turyści są najbardziej narażeni na zachorowanie. Jeśli więc planujesz wyjazd w tropiki, to powinieneś rozważyć ten aspekt Twojego zdrowia. Szczepienia są zalecane dla tych, którzy mieszkają lub podróżują do Afryki oraz Ameryki Południowej i Środkowej, dla tych, którzy podróżują do wielu miejsc świata i potrzebują posiadać Międzynarodowy Certyfikat Szczepień oraz tych, którzy są narażeni na kontakt z wirusem np. Specjaliści laboratoriów chorób wirusowych i tropikalnych.

Kiedy powinno się szczepić i ile dawek szczepienia jest potrzebne?

Szczepienie na żółtą febrę wykonuje się minimum 10 dni przed planowanym wyjazdem w tropiki. Szczepienie na żółtą gorączkę wykonuje się wyłącznie raz, jedną dawką, a ważność szczepienia obejmuje od 10 do nawet 20 lat ochrony. W ciągu życia wystarczy wykonać jedno szczepienie przypominające, dlatego możemy określić, że szczepienie przeciwko żółtej febrze ma bardzo wysoką skuteczność ochrony.

Jakie są przeciwwskazania szczepienia?

Przeciwwskazaniami do wykonania szczepienia przeciwko żółtej febrze są choroby nowotworowe, wiek poniżej 9 miesięcy, niedoboru odporności, wiek powyżej 60 roku życia, okres ciąży oraz karmienia piersią, wszelkie nadwrażliwości i przeciwwskazania wskazane przez lekarza.

Szczepienia medycyny podróży

Medycyna podróży specjalizuje się szczepieniami, jakie są wymagane podczas wyjazdów w różne miejsca na świecie. By czuć się bezpiecznie podczas podróży i zmniejszyć lub wykluczyć prawdopodobieństwa zachorowania na żółtą febrę oraz inne choroby tropikalne możesz skorzystać z oferty szczepień w placówkach medycznych. Aby umówić się na szczepienia w medycynie podróży należy skontaktować się i umówić na termin najlepiej 2-3 miesiące przed planowanym wyjazdem.

Artykuł Szczepienie przeciw żółtej febrze pochodzi z serwisu Badania sanitarne do pracy, lekarz medycyny pracy - Warszawa.

Jakie szczepienia zaleca się przed wyjazdem do Egiptu oraz innych egzotycznych lokalizacji w Azji, Afryce i Ameryce Południowej?

Egzotyczne choroby są dla nas niebezpieczne przede wszystkim dlatego, że nasz organizm nie wie jak z nimi walczyć. Wirusy oraz bakterie, które nie wyrządzają większej szkody rdzennym mieszkańcom danego obszaru dla turystów z innych części świata mogą się okazać bardzo groźne lub wręcz śmiertelne. To dlatego dynamicznemu rozwojowi turystyki towarzyszyć powinien i towarzyszy rozwój medycyny podróży, której głównym zadaniem jest zapewnienie bezpieczeństwa zdrowotnego turystom podczas pobytu poza granicami kraju. W szczególny sposób uwzględnia się tutaj wyjazdy do strefy tropikalnej i subtropikalnej, gdzie gorący klimat oraz panujące warunki higieniczne w sposób szczególny sprzyjają rozwojowi groźnych chorób.

Szczepienia przed wyjazdem do Azji

Planując podróż służbową lub wyjazd turystyczny do Azji warto nie marginalizować dodatkowych szczepień. W prawdzie Azja traktowana jest jako tzw. kierunek bezpieczny i szczepienia nie są wymagane, jednak dla własnego komfortu i spokoju ducha warto zatroszczyć się o odpowiednią profilaktykę i skorzystać z oferowanych przez przychodnie medycyny podróży możliwości. Na co powinniśmy się zaszczepić przed wyjazdem do Azji?

Przed wyjazdem do Azji lekarze najczęściej zalecają szczepienia przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B. Dodatkowo warto pomyśleć o szczepieniu przeciwko tężcowi i błonicy. Zasadnym wydaje się również zaszczepienie przeciw durowi brzusznemu. W niektórych sytuacjach, w zależności do destynacji oraz celu podróży lekarz może dodatkowo zalecić szczepienie przeciw:

• wściekliźnie,
• cholerze,
• japońskiemu zapaleniu mózgu.

Wszystkie powyższe szczepienia nie są szczepieniami obowiązkowymi, co nie oznacza, że podróżujący nie mogą się zaszczepić z własnej inicjatywy. Planowane szczepienia zawsze warto skonsultować z lekarzem, który uwzględniając nasz stan zdrowia wskaże, jakie szczepionki są najbardziej wskazane, a jednocześnie zaleci nam określone działania profilaktyczne. W rozmowie z lekarzem warto zwrócić uwagę na charakter podróży oraz planowane aktywności i miejsce ich wykonywania. Od tego również mogą zależeć zalecenia w zakresie zastosowania szczepień. O szczepieniu należy pomyśleć ze stosownym wyprzedzeniem.

Szczepienia przed wyjazdem do Afryki

Afryka, w odróżnieniu do Azji nie jest kierunkiem tak bezpiecznym dla turystów, jak mogłoby się wydawać na podstawie obserwacji ofert biur podróży. Jest to kierunek coraz częściej wybierany przez turystów, ale to nie czyni go bardziej bezpiecznym. Dlatego planując podróż do Afryki warto skonsultować się ze specjalistą medycyny podróży i zapytać o obowiązkowe oraz dodatkowe szczepienia profilaktyczne, dzięki którym wyjazd będzie dla nas bezpieczny.

Na kontynencie afrykańskim wysoka temperatura oraz specyficzny klimat w sposób szczególny sprzyjają rozwojowi różnego rodzaju zakażeń i dolegliwości, szczególnie pokarmowych. Ogromną sławą wśród turystów, którzy upodobali sobie Egipt cieszy się m.in. Zemsta Faraona, której głównych źródeł należy upatrywać w niewystarczającej higienie rąk. Zemsta Faraona objawia się kilkudniową biegunką, która po czasie przechodzi samoczynnie i poza nieprzyjemnymi wspomnieniami z wyjazdu nie pozostawia po sobie pamiątek w postaci trwałego uszczerbku na zdrowiu. Z goła inaczej ma się sprawa z wirusowym zapaleniem wątroby typu A oraz durem brzusznym.

Turystom planującym podróż do krajów położonych w głębi kontynentu, w sposób szczególny poleca się szczepienia ochronne. Wielu turystów może się spotkać z obowiązkiem wykonania szczepienia przeciwko żółtej febrze. Dodatkowo poleca się szczepienia ochronne w zakresie:

• wirusowego zapalenia wątroby typu A i B,
• duru brzusznego,
• polio,
• błonicy,
• tężca,
• wścieklizny,
• cholery.

Szczepienia zaleca się wykonać odpowiednio wcześnie, dlatego o dowiedzeniu gabinetu medycyny podróży warto pomyśleć już z chwilą wykupienia egzotycznej wycieczki.

Artykuł Dodatkowe szczepienia przed podróżą do krajów egzotycznych pochodzi z serwisu Badania sanitarne do pracy, lekarz medycyny pracy - Warszawa.

Lekarz medycyny pracy – czym się zajmuje?

Lekarz medycyny prac to specjalista, który ocenia ogólny stan zdrowia pacjenta oraz wpływ szkodliwych czynników występujących w miejscu pracy na jego zdrowie. Wśród lekarzy medycyny pracy wyróżnia się lekarzy ogólnych, którzy przeprowadzają podstawowe badania, jak i lekarzy określonych specjalizacji, których zadaniem jest przeprowadzanie badań kierunkowych. Lekarzem medycyny pracy może więc być okulista, neurolog, kardiolog czy laryngolog.

Do gabinetu lekarza medycyny pracy trafiamy skierowani tam przez pracodawcę. W zależności od tego, czy dopiero podejmujemy zatrudnienie u tego pracodawcy czy też jesteśmy pracownikami firmy od dłuższego czasu, możemy zostać skierowani na badania wstępne, okresowe lub kontrolne. Od tego, na jakie badania zostaniemy skierowani będą zależały zalecenia lekarza medycyny pracy.

Badania wstępne – co sprawdza lekarz medycyny pracy

Każdy, kto dopiero rozpoczyna pracę na danym stanowisku jest zobowiązany do przejścia odpowiednich badań z zakresu medycyny pracy. Obowiązek ten jest ściśle określony przez Kodeks Pracy, który zabrania pracodawcom zatrudnienia pracowników na danym stanowisku pracy bez ważnego orzeczenia lekarskiego. Badaniom wstępnym podlegają zarówno pracownicy fizyczni, jak i umysłowi, osoby mające kontakt ze szkodliwymi substancjami, jak i osoby pracujące w warunkach uciążliwych. Opis ich przyszłego stanowiska pracy decyduje o tym, jak będzie przebiegała wizyta w gabinecie lekarza medycyny pracy.

Podczas badania lekarz ma za zadanie ocenić ogólny stan zdrowia pacjenta pod kątem zajmowanego stanowiska pracy, jednocześnie określając jaki wpływ na jego zdrowie będą miały scharakteryzowane w skierowaniu warunki pracy. Wizyta w gabinecie lekarza medycyny pracy standardowo rozpoczyna się od dokładnego wywiadu, podczas której lekarz zbiera niezbędne do wydania orzeczenia informacje na temat ogólnego stanu zdrowia pacjenta. Pacjent podczas wywiadu może się spodziewać m.in. pytań dotyczących chorób przewlekłych oraz przyjmowanych leków. Dodatkowo w trakcie wywiadu mogą się pojawić pytania o nałogi, choroby występujące w rodzinie, przebyte operacje, a także ewentualne wypadki oraz przebyte urazy. Po zakończeniu wywiadu lekarz przechodzi do wykonania podstawowych badań, w ramach których:

• przeprowadza pomiar ciśnienia krwi,
• osłuchuje klatkę piersiową,
• zleca wykonanie badania krwi (morfologia),
• zleca przeprowadzenie badań specjalistycznych.

Każdy specjalista, do którego zostaniemy skierowani przez lekarza medycyny pracy przeprowadza wskazane badania, a następnie wydaje zaświadczenie, z którym powinniśmy się udać do lekarza ogólnego. Zakres badań specjalistycznych jest uzależniony przed wszystkim od stanowiska pracy  oraz zagrożeń, na jakie narażony jest pracownik wykonujący swoją pracę.

Obecnie większość z nas wykonuje prace biurowe lub okołobiurowe związane z pracą przy komputerze. Wydawać by się mogło, że wykonywanie tego typu pracy nie wymaga przeprowadzania żadnych szczególnych badań. Tymczasem pracownicy biurowi wykonujący pracę przed komputerem są szczególnie narażeni na wady wzroku, dlatego lekarz ogólny często kieruje kandydatów do pracy biurowej na badania okulistyczne. Okulista wyklucza ewentualną wadę wzroku lub ją potwierdza i na tej podstawie zaleca noszenie odpowiednich okularów korekcyjnych. Bardzo ważne jest również to, że podczas badania wstępnego, jak i kolejnych badań kontrolnych lekarz okulista może zalecić częstsze kontrole wzroku. W przypadku, kiedy badania kontrolne wykażą pogorszenie się wzroku pracownika, pracodawca jest zobowiązany do pokrycia części kosztów zakupu okularów. Pracownicy wykonujący pracę w hałasie są z kolei kierowani na badania neurologiczne i laryngologiczne, zaś ci, którzy podczas wykonywania pracy są narażeni na szkodliwe działanie pyłów badania spirometryczne. Badanie spirometryczne jest wykonywane bezpośrednio w gabinecie lekarskim i nie wymaga żadnego przygotowania ze strony pacjenta.

Artykuł Jakie badania wykonuje lekarz medycyny pracy? pochodzi z serwisu Badania sanitarne do pracy, lekarz medycyny pracy - Warszawa.

Na tak definiowaną medycynę pracy składa się diagnostyka, leczenie oraz profilaktyka chorób zawodowych. W poradniach medycyny pracy przeprowadza się badania wstępne pracowników, badania okresowe oraz badania kontrolne. Tym ostatnim poddawani są m.in. pracownicy wracający do pracy o trwającym dłużej niż 30 dni zwolnieniu lekarskim.

Jakie badania należy wykonać w ramach profilaktyki zdrowotnej pracowników?

Lekarz medycyny pracy może być lekarzem ogólnym lub specjalistą. Warto bowiem pamiętać o tym, że poradnie medycyny pracy zrzeszają lekarzy różnych specjalności – psychologów, okulistów, laryngologów, kardiologów i innych. Zakres badań, jakim poddawani są kandydaci do pracy oraz pracownicy w ramach badań okresowych i badań kontrolnych jest uzależniony przede wszystkim od specyfiki wykonywanej pracy oraz warunków panujących w miejscu pracy. W ramach badań ogólnych lekarz:

• przeprowadza szczegółowy wywiad z pacjentem,
• przeprowadza pomiar ciśnienia krwi,
• przeprowadza podstawowe badania osłuchowe,
• zleca badania krwi i moczu.

Dodatkowo lekarz ogólny może skierować pacjenta do różnego rodzaju specjalistów w celu przeprowadzenia odpowiednich badań.

Skąd lekarz medycyny pracy wie, jakie badania specjalistyczne należy zlecić w danym przypadku?

Przebieg badania w ramach badań wstępnych, okresowych oraz kontrolnych w znacznej mierze zależy od prawidłowego wypełnienia przez przyszłego pracodawcę/obecnego pracodawcę skierowania na badania. W ramach skierowani na badania do przychodni medycyny pracy pracodawca musi określić rodzaj wykonywanej przez pracownika pracy oraz określić warunki panujące w miejscu jej wykonywania. Pracodawca jest w tym zakresie zobowiązany od podania szczegółowych informacji dotyczących czynników niebezpiecznych, czynników szkodliwych dla zdrowia oraz czynników uciążliwych, a także innych czynników wynikających ze sposobu wykonywania pracy/prac wskazanych w skierowaniu.

W oparciu o dane przedłożone przez pracodawcę w skierowaniu lekarz medycyny pracy podejmuje decyzje dotyczące badań specjalistycznych, jakim należy poddać pracownika przed rozpoczęciem przez niego wykonywania pracy. Badania te mają na celu określenie bieżącego stanu zdrowia pracownika i dopuszczenie go do wykonywania pracy w określonych warunkach. W tym miejscu warto zwrócić uwagę na odpowiedzialność, jaka spoczywa na pracodawcach. Lekarz ufa, iż wskazane w skierowaniu na badania warunki pracy zostały opisane w sposób zgodny ze stanem faktycznymi i na tej podstawie wydaje orzeczenie zdolności/niezdolności do pracy dla pracownika. Jeśli wypisując skierowanie do lekarza medycyny pracy pracodawca zatai informacje o czynnikach szkodliwych lub niebezpiecznych dla zdrowia może on narazić nie tylko zdrowie, ale i życie potencjalnego pracownika.

Lekarz medycyny pracy może bowiem wystawić zarówno zaświadczenie stwierdzające zdolność do wykonywania pracy na danym stanowisku, jaki zaświadczenie zawierające przeciwskazania do wykonywania określonej pracy w danych warunkach.

Kiedy jesteśmy zobowiązani do skorzystania z usług medycyny pracy?

Częstotliwość wykonywania badań w ośrodku medycyny pracy określa Kodeks pracy. Badaniu podlegają pracownicy:

• przed rozpoczęciem nowej pracy, chyba że posiadają aktualne orzeczenie o zdolności do pracy w identycznych warunkach, jak warunki na miejscu pracy wskazanym w skierowaniu,
• po zmianie stanowiska pracy,
• po zmianie charakteru stanowiska pracy,
• przed zakończeniem ważności poprzedniego zaświadczenia o zdolności do pracy,
• po zwolnieniu lekarskim trwającym więcej niż 30 dni.

Artykuł Medycyna pracy. Jakie badania należy wykonać? pochodzi z serwisu Badania sanitarne do pracy, lekarz medycyny pracy - Warszawa.

Otrzymując skierowanie na badania wstępne, badania okresowe lub badania kontrolne pracownik nie jest zobowiązany do stawienia się w poradni medycyny pracy z żadnymi wynikami badań, które musiałby wykonać wcześniej. Potrzebę wykonania badań – najczęściej badania krwi i moczu – określa lekarz, jednocześnie kierując pacjenta do poradni specjalistycznych na np. badania wzroku, badania laryngologiczne, konsultacje kardiologiczne. W przypadku prac w zapyleniu pacjent obok pozostałych badań profilaktycznych przeprowadzanych na miejscu w gabinecie lekarskim może zostać poddany badaniu spirometrycznemu. Badanie to jest nieinwazyjne i nie wymaga od pacjenta żadnego przygotowania. 

Podstawowe badania wykonywane w gabinecie lekarza medycyny pracy

Standardowo w gabinecie medycyny pracy lekarz przeprowadza wyłącznie podstawowe badania profilaktyczne, do których należą:

• pomiar ciśnienia krwi,
• badania osłuchowe,
• spirometria, jeśli jest wymagana na danym stanowisku pracy.  

Obok podstawowych badań lekarz przeprowadza również szczegółowy wywiad z pacjentem, w ramach którego zbiera informacje diagnostyczne na temat:

• chorób przewlekłych,
• przyjmowanych leków,
• nałogów,
• chorób występujących w rodzinie,
• przebytych operacji,
• ewentualnych urazów.

Badania, na które może nas skierować lekarz medycyny pracy

W celu oceny ogólnego stanu zdrowia kandydata do pracy oraz pracownika skierowanego na badania okresowe lekarz medycyny pracy zleca również przeprowadzenie badania krwi i moczu. Badania krwi i moczu należą do gamy badań podstawowych, w związku z powyższym zalecenia ich wykonania może się spodziewać każdy, kto zostanie skierowany do przychodni medycyny pracy. Na jakie jeszcze badania powinniśmy być przygotowani?

Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracownicy zatrudnieni na etacie kierowcy, a także pracownicy zatrudnienie na innych stanowiskach, którzy wykorzystują w swojej pracy samochód zarówno służbowy, jak i prywatny do celów służbowych są zobowiązani do regularnego poddawania się badaniom psychotechnicznym. Ci sami pracownicy mogą się spodziewać skierowania na badania okulistyczne oraz badania laryngologiczne. Skierowania na badania laryngologiczne mogą się również spodziewać osoby wykonujące pracę w środowisku głośnym, podczas gdy do okulisty są wysyłani przede wszystkim pracownicy biurowi wykonujący pracę przed komputerem. Wracając jednak do padań psychometrycznych. Obok kierowców oraz osób korzystających w prac z samochodów badaniom psychometrycznym poddawani są także operatorzy maszyn i urządzeń, osoby wykonujące prace na wysokości, górnicy, a także – tu już poza zakresem medycyny pracy – osoby skierowane na badanie przez policję, prezydenta miasta lub starostę.

Jak często możemy się spodziewać skierowania do poradni medycyny pracy?

Częstotliwość przeprowadzania badań okresowych jest różna dla każdego pracownika. Wpływ na to mają m.in. stan zdrowia pracownika, rodzaj zajmowanego stanowiska oraz warunki szkodliwe panujące w miejscu pracy. O tym, jak często dany pracownik powinien otrzymywać skierowanie na badania okresowe decyduje lekarz wystawiają czasowe orzeczenie do zdolności do pracy.

Pracodawcy, którzy dopuścili do wykonywania pracy pracownika bez aktualnych badań profilaktycznych mogą zostać ukarani grzywną w wysokości od 1 000 do 30 000 złotych za naruszenie przepisów BHP oraz praw pracowniczych.

Artykuł Jakie badania profilaktyczne należy wykonać do pracy pochodzi z serwisu Badania sanitarne do pracy, lekarz medycyny pracy - Warszawa.

Niezbędne minimum po 30-stce

Powszechnie uważa się, że granicą wiekową, po przekroczeniu której należy się regularnie badać jest ukończenie 40. roku życia. Warto przy tym pamiętać, że proces starzenia się organizmu rozpoczyna się już po trzydziestce, dlatego pewne minimum regularnych badań profilaktycznych warto zacząć wykonywać właśnie po osiągnięciu tego wieku. Co to za badania?

Do podstawowych badań, które możemy określić mianem pakietu minimalnego dla osób, które ukończyły 30. rok życia zalicza się:

• ogólne badanie krwi,
• ogólne badanie moczu,
• lipidogram (badanie lipidów w osoczu krwi dostarczające informacji na temat stężenia całkowitego cholesterolu we krwi),
• kontrola ciśnienia tętniczego.

Wydawać by się mogło, że badanie krwi i moczu to w zasadzie nic szczególnego. W praktyce te proste badania profilaktyczne pozwalają na wczesne diagnozowanie wielu schorzeń i problemów zdrowotnych. Nieprawidłowy poziom cholesterolu we krwi badany za pomocą lipidogramu może z kolei oznaczać problemy miażdżycowe, a jego wczesne wykrycie może przedłużyć nam życie nawet o około 15 lat.

Jeśli nie mamy żadnych problemów zdrowotnych pakiet badań minimalnych powinniśmy wykonywać nie rzadziej niż raz na 3 lata. W przypadku osób, u których badania wykażą pewne nieprawidłowości, nawet nieznaczne, regularne badania powinny być przeprowadzane znacznie częściej.

Badania dodatkowe

Poza badaniami z pakietu minimum osoby, które ukończyły 30. rok życia powinny również poświęcić trochę czasu na badania dodatkowe. Do kalendarza regularnych badań profilaktycznych warto wpisać m.in.:

• EKG, ponieważ pozwala na wykrywanie wszelkich nieprawidłowości pracy serca oraz objawów choroby wieńcowej,
• próby wątrobowe,
• analizę hormonów tarczycy.

Po trzydziestce warto również zadbać o świadomą profilaktykę onkologiczną. W przypadku kobiet są to regularne testy za pomocą antygenu CA 125 umożliwiające wczesne wykrywanie zmian nowotworowych jajników i szyjki macicy. Dodatkowo warto poświęcić nieco czasu na regularną mammografię oraz badanie markerem nowotworowym CA 15-3 w kierunku wczesnego wykrywania raka piersi. W przypadku mężczyzn profilaktyka onkologiczna to przede wszystkim regularne sprawdzenie poziomu PSA całkowitego pod kątem raka prostaty.

Badania profilaktyczne po 30-stce – już dzisiaj zaplanuj swój kalendarz badań

Niezależnie od tego, czy właśnie skończyłeś 30. rok życia, czy od tego czasu minęła już dłuższa chwila, nigdy nie jest za wcześnie na to, żeby zadbać o profilaktykę zdrowia i wykonać podstawowe badania. Przynajmniej raz na 3 lata zaplanuj:

• ogólne badania krwi i moczu,
• badania  poziomu cholesterolu we krwi,
• badania ciśnienia tętniczego (te możesz regularnie wykonywać w domowym zaciszu, a w razie wykrycia nieprawidłowości skonsultować się z lekarzem pierwszego kontaktu).

Badania te nie wymagają skomplikowanych czynności i nie zajmują zbyt wiele czasu, za to dostarczane dzięki ich regularnemu przeprowadzaniu wyniki pozwalają na szybsze wykrycie nieprawidłowości oraz chorób, a co za tym idzie szybszy powrót do zdrowia.

Nie zapominaj również o badaniach dodatkowych oraz profilaktyce onkologicznej. Ta ostatnia jest szczególnie ważna, ponieważ wcześnie wykryte zmiany nowotworowe są w pełni uleczalne. Niestety wiele z nich nie daje żadnych objawów we wczesnym stadium choroby, dlatego można je wykryć wyłącznie podczas regularnych badań kontrolnych i profilaktycznych. Powinny o tym pamiętać w szczególności osoby, które są obciążone genetycznie tzn. posiadają w swojej najbliższej rodzinie przypadki zachorowań na choroby nowotworowe.

Artykuł Badania profilaktyczne po 30-stce pochodzi z serwisu Badania sanitarne do pracy, lekarz medycyny pracy - Warszawa.

Jak prawidłowo wypełnić skierowanie na badania lekarskie?

Zacznijmy od tego, że skierowanie na badania musi być wydane w dwóch egzemplarzach. Jeden egzemplarz jest przeznaczony dla lekarza medycyny pracy, drugi zachowuje pracownik. Pracodawca jest natomiast zobowiązany do wykonania kopii wydanego skierowania i przechowywania jej wraz z orzeczeniem lekarskim w aktach osobowych pracownika. Co powinno się znaleźć na skierowaniu?

Rodzaj badań

Pracodawca może skierować pracownika na jeden z trzech rodzajów badań:

• badanie wstępne, na które kierowany jest nowo zatrudniony pracownik,
• badanie okresowe, któremu podlegają pracownicy po upływie ważności badań wstępnych,
• badanie kontrolne, któremu podlegają pracownicy w pozostałych przypadkach, np. po powrocie do pracy po chorobie dłuższej niż 30 dni.

Prawidłowo wypełnione skierowanie na badanie lekarskie powinno zawierać informację o rodzaju badania.

Dane pracownika

Skierowanie na badanie powinno zawierać następujące dane personalne pracownika:

• imię i nazwisko,
• numer PESEL,
• adres zamieszania,
• stanowisko pracy.

Należy przy tym pamiętać, że w przypadku osób nieposiadających numeru PESEL w skierowaniu należy podać serię i nazwę dokumentu tożsamości, a w przypadku osoby przyjmowanej do pracy również datę urodzenia. Dodatkowo, w przypadku osoby przyjmowanej do pracy pole dotyczące adresu zamieszkania powinno pozostać puste.

Najwięcej trudności przysparza pracodawcom opis stanowiska pracy. Co powinien zawierać prawidłowy opis stanowiska pracy, żeby stanowić podstawę dla wydania ważnego orzeczenia lekarskiego?

Opis stanowiska pracy

W części dotyczącej opisu stanowiska pracy należy zawrzeć informacje o wszystkich rodzajach wykonywanych prac i/lub podstawowych czynności. Należy przy tym uwzględnić sposób i czas wykonywanych czynności wraz z podaniem orientacyjnej liczby godzin dziennie, miesięcznie lub rocznie.

W skierowaniu na badania musimy również zawrzeć opis warunków pracy uwzględniający informacje o występowaniu na danym stanowisku pracy czynników niebezpiecznych, czynników szkodliwych dla zdrowia oraz wszelkich czynników uciążliwych.

Przy opisie czynników szkodliwych i uciążliwych wyróżniamy pięć grup:

• I to czynniki fizyczne, w skierowaniu powinniśmy wypisać wyniki ostatnich pomiarów podając nazwę czynników oraz wielkość narażenia (stężenie lub natężenie oraz krotność wartości dopuszczalnej, jeśli pomiary wykazują jej przekroczenie)
• II to pyły, w ich przypadku powinniśmy zastosować identyczny opis jak w przypadku czynników fizycznych z grupy I, 
• III to czynniki chemiczne, które również charakteryzujemy w taki sam sposób, jak scharakteryzowane zostały czynniki fizyczne z grupy I,
• IV to czynniki biologiczne, w ich przypadku należy wpisać nawę lub rodzaj czynnika, a także jego źródło,
• V to inne czynniki niebezpieczne, które również należy charakteryzować w skierowaniu na badania.

Skierowanie powinno zwierać łączną liczbę czynników niebezpiecznych, w ramach której należy wprowadzić sumę czynników niebezpiecznych, szkodliwych dla zdrowia oraz czynników uciążliwych i innych wynikających ze sposobu wykonywania pracy/prac wskazanych w skierowaniu.

Artykuł Jak wypełnić skierowanie na badania lekarskie krok po kroku? pochodzi z serwisu Badania sanitarne do pracy, lekarz medycyny pracy - Warszawa.